สายลมโชย โบยพัด สะบัดพลิ้ว
เย็นผ่านผิว แผ่วผ่อน ดับร้อนหาย
ตะวันรอน อ่อนแรง แสงประกาย
ใกล้ลับหาย จากฟ้า เวลาเย็น
เสียงคลื่นครวญเคลียคลอพะนอเคล้า
ดังหยอกเย้า แกล้งซัด หาดทรายเล่น
ละอองพราว ขาวผ่อง ฟองกระเซ็น
ดูสวยเด่น เป็นละลอก กระฉอกไป
เกลียวคลื่นม้วนชวนฝัน ดังม่านฟ้า
เหมือนเมฆา สีขาว สกาวใส
น้ำซัดซ่า บรรเลง เพลงกล่อมใจ
สุรีย์พราย ยามเย็น เป็นแสงนวล
ทะเลคง เหมือนเก่า เมื่อคราวก่อน
รอเธอย้อน วันชื่น ให้คืนหวน
เหมือนทะเล ที่ไม่ เคยแปรปรวน
ใจเรรวน เปลี่ยนไป หายลับลา
หรือเธอมี เรื่องใด ให้หมองเศร้า
โปรดจงเล่า ให้คลาย ได้เลยหนา
ฉันจะคอย ปลอบใจ ไม่ไกลตา
เหมือนทะเล เคียงมา กับผืนทราย
เหมือนเช่นเรา คูกัน ไม่หันจาก
เพียงเธอฝาก รักจริง ไม่ทิ้งหาย
เราจะอยู่ คู่กัน มั่นมิคลาย
เหมือนหาดทราย คงอยู่ คู่ทะเล..
CR :
http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2010/10/W9787931/W9787931.html
